Leuke en gemakkelijke broekjes

Onze kleine man heeft een dikke poep!

Nee, ik zeg het verkeerd.

Onze kleine man draagt herbruikbare luiers en dus heeft hij dan geen smal poepje meer

Zo'n herbruikbare luier is fantastisch! Zacht aan de billetjes, ecologisch, goedkoop, übercute, absoluut geen lekken (in tegenstelling tot de wegwerp luiers die we al gebruikten!), gemakkelijk in gebruik en écht niet veel werk. Wij zijn helemaal verkocht!

Enig nadeel is dus die toch iets dikkere poep.

Zeker nu je in de winkels bijna alleen maar hele smalle broeken vindt.

Meestal koop ik dan een maatje groter en lukt het wel zo een beetje. Broekspijpjes worden dan opgerold. Maar mijn zoektocht naar broekjes voor deze winter leverde niet veel op. Tijd dus om zelf aan de slag te gaan!

Ik tekende een patroontje uit de Ottobre over. (Ottobre 1/2013 nr.6: Tiikeri, meer bepaald)

Een trainingsbroekje, maatje 86.

En toen ik het de eerste keer maakte was ik héél erg tevreden! Het past hem zó goed! De dikke luier-poep gaat er vlotjes in en het tricot zit zo gemakkelijk dat onze kleine man zich er supergoed in kan bewegen. En dat mag wel voor onze kleine kruipende avonturier! 

Dat eerste broekje zag je dus al in de vorige post. Ik maakte het al een tijd geleden en als je goed kijkt naar de foto's zie je al gebruiks-sporen. Zo gaat dat met die actieve kruipertjes...

Ik kleefde op het ene pijpje een strookje met vliesofix en stikte toen langs de kant nog eens vast met een honingraatsteek. Op het andere pijpje naaide ik een zakje. Ook het kruisstukje en de boordjes maakte ik in hetzelfde stofje. Het enige waar ik niet zo tevreden over was, waren de boordjes. Die zijn niet volledig dubbel geknipt, want zo was het patroondeeltje getekend. Dit betekent dus dat je de boordjes niet kunt omvouwen.

Jammer vond ik dat.

Dus bij het volgende broekje knipte ik de boordjes wél volledig dubbel. Op een woensdag had ik eens een uurtje tijd en dus maakte ik nog een versie. Want 1 broekje, daar komen we niet ver mee natuurlijk. Deze keer gebruikte ik blauwe nicky velours en bijpassende gestreepte tricot. Zo kreeg onze kleine Max er een superzacht broekje bij. 

Eens zo'n patroontje is overgetekend gaat alles duidelijk een stuk vlotter. Het is dan ook nog eens een supereenvoudig patroontje. 3 patroondelen. In een wip zit het in elkaar.

In een wip en een knip!

Dus de woensdag die daarop volgde, volgde er nóg een broekje.

Deze keer gebruikte ik een hele oude trui van mij. Want onze kleine avonturier durft zich nogal eens vuil maken. Deze versie werd dus op en top een speelversie. De rand van de trui was al zo mooi afgewerkt dus gebruikte ik die afgewerkte boord voor de onderkant van het broekje. Het resultaat mag er zijn.

Alleen is het toch wat te lang. Ik hield er geen rekening mee dat ik de boordjes ook nog eens omdraai dus knipte ik de pijpjes te lang...